Hoewel niet erg bekend in de Verenigde Staten, wordt Biomagnetisme in veel landen beoefend, vooral in Midden-Amerika, Zuid-Amerika en Europa. Dr. Isaac Goiz, uit Mexico, ontdekte in 1988 wat Biomagnetische Paartherapie zou gaan heten. Hij ontwikkelde de therapie na het bijwonen van een seminar over bio-energie aan de medische school van de Universiteit van Guadalajara, Mexico, gegeven door Dr. Richard Broeringmeyer. Dr. Broeringmeyer deed onderzoek naar de invloed van enkelpolige magnetische velden op levende organismen. Hij legde uit dat de organen en weefsels van het lichaam magnetisch gepolariseerd kunnen raken. Deze polarisatie was het gevolg van pH veranderingen in het lichaam. Met behulp van kinesiologie demonstreerde Dr. Broeringmeyer hoe je deze magnetische polarisaties kon lokaliseren.

Geïntrigeerd keerde hij naar huis terug en breidde het werk van Broeringmeyer verder uit. Dr. Goiz experimenteerde met de toepassing van enkelpolige magnetische paren (noord/zuid polariteit) en controleerde de reacties van het lichaam. Dr. Goiz ontdekte het eerste Biomagnetische paar, bestaande uit de thymus en het rectum, bij een van zijn patiënten. Dr. Goiz noemt de bi-focale relatie tussen twee ziekte-veroorzakende punten van het lichaam een Biomagnetisch Paar. Sindsdien hebben Dr. Goiz en Biomagnetische Paartherapeuten over de hele wereld honderden Biomagnetische paren onderzocht en ontdekt.

In 2009 voerde Dr. Goiz samen met Dr. Raymon Hilu een "voor en na" studie uit bij 250 patiënten in Dr. Hilu's kliniek in Malaga, Spanje. Een deel van de studie werd gefilmd. Het is een bijzonder krachtig voorbeeld van de invloed van Biomagnetisme op het bloed en zijn vermogen om Rouleaux formaties (wanneer rode bloedcellen "aan elkaar kleven" tot ketens en stapels) te verzachten met de plaatsing van slechts een paar magnetische paren.

Jammer genoeg overleed Dr. Isaac Goiz in maart van 2021. Zijn erfenis gaat verder in het werk van alle Biomagnetische Paar Therapeuten en de duizenden mensen die met Biomagnetisme genezen zijn.